Auteur: Dror Mishani
Titel: De verdwenen zoon
Taal: Nederlands (vertaald uit het Hebreeuws)
Categorie: fictie
Jaar van eerste uitgave: 2013
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: cadeau gekregen
Synopsis: Inspecteur Avraham Avraham (jaja) onderzoekt de verdwijning van een doodnormale, wat verlegen vijftienjarige jongen. Al snel komt zijn bovenbuurman, een sociaal onaangepaste fantast, in het vizier van het boek als hoofdverdachte.
Aanrader, want: Mishani doet zijn best om Avraham geen buitengewoon begaafde rechercheur te maken, noch om hem een onuitstaanbare zak of een donkere misantroop te maken. De scènes met Avrahams ouders en de boertige Belgische inspecteur dragen een realistische weemoed in zich.
Afrader, want: Misschien lag het aan de vertaling, maar sommige dialogen of gevoelsbeschrijvingen voelen stuntelig en verkeerd aan. De sociaal onaangepaste leraar is volgens mij niet altijd even bewust zo cringeworthy geschreven. Bovendien, ook al bedoelt Mishani hiermee het begin van een crimireeks op poten te zetten, zijn de korte uitstapjes naar het universum buiten de voorsteden van Tel Aviv nogal nutteloos voor het verhaal.
Aanbevolen voor: Wie een ok crimi wil lezen die zich niet in mistige velden of tussen depressieve Scandinaviërs afspeelt.
Titel: De verdwenen zoon
Taal: Nederlands (vertaald uit het Hebreeuws)
Categorie: fictie
Jaar van eerste uitgave: 2013
Hoe kwam de tekst in mijn bezit: cadeau gekregen
Synopsis: Inspecteur Avraham Avraham (jaja) onderzoekt de verdwijning van een doodnormale, wat verlegen vijftienjarige jongen. Al snel komt zijn bovenbuurman, een sociaal onaangepaste fantast, in het vizier van het boek als hoofdverdachte.
Aanrader, want: Mishani doet zijn best om Avraham geen buitengewoon begaafde rechercheur te maken, noch om hem een onuitstaanbare zak of een donkere misantroop te maken. De scènes met Avrahams ouders en de boertige Belgische inspecteur dragen een realistische weemoed in zich.
Afrader, want: Misschien lag het aan de vertaling, maar sommige dialogen of gevoelsbeschrijvingen voelen stuntelig en verkeerd aan. De sociaal onaangepaste leraar is volgens mij niet altijd even bewust zo cringeworthy geschreven. Bovendien, ook al bedoelt Mishani hiermee het begin van een crimireeks op poten te zetten, zijn de korte uitstapjes naar het universum buiten de voorsteden van Tel Aviv nogal nutteloos voor het verhaal.
Aanbevolen voor: Wie een ok crimi wil lezen die zich niet in mistige velden of tussen depressieve Scandinaviërs afspeelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten